Συνταγή

Να βλέπεις το όμορφο στον κόσμο, αυτό είναι Τέχνη.

να του γελάς.

γιατί στην άμμο περπατάς

τον δυόσμο κράτα τρυφερό στους ασπαλάθους και τις δάφνες.

και μη ζητάς από το γέλιο και το δάκρυ πιότερα ίχνη.

Να ανάβεις το όμορφο στον κόσμο, αυτό είναι Πάθος

κι ας τον γελάς

πως μόνο αυτό αντανακλάς

Με σπίρτο κι αψέντι να κεντάς τα όνειρα σου 

γλυκάνισες σταγόνες στο πικρομάραθο της μοναξιάς σου. 

Να σκύβεις στο όμορφο του άλλου, αυτό είναι Θαύμα

να συμπονάς

και να προσέχεις που πατάς

Το βήμα βάστα ίσαλο στη σιγαλιά και στην αντάρα 

και στην στριγγλιά λαχτάρα σου για εκείνην, την αγκαλιά που καίει

πλάθε κερί λιωμένο και πυρωμένο μαύρο κάρβουνο 

στα χείλη μυρωμένο φιλί χαμένο 

να περπατάς 

σαν το λιβάνι πάνω στο φως και την φθορά μέχρι να σβήσεις.