Φθηνή Κολόνια...

Ελευθερίων ηθών και ελεύθερος...
φθηνή κολόνια, χαϊδεύω ανθρώπους και ψυχές...
και ύστερα φθίνω στο πέρασμα της μέρας...
σαν τις εφημερίδες που όλοι φευγαλέα διάβασαν
και που ποτέ δεν άνοιξαν...
καθώς κλειστές τους μέλλει να επιστρέψουν στον εκδότη...
ως τεμάχια...

έτσι λοιπόν, με γέλια τρανταχτά...
σου παραδίδομαι...
καθώς εκδίδομαι...
για πρώτη και στερνή ματιά...
εδώ μπροστά σου
στην αγκαλιά και τα φιλιά σου...
για να με πνίξεις...

Άγγιξε ότι δεν έχεις...
το άγγιγμα είναι η μοναδική μας περιουσία...
όσιο κτήμα των παλμών...
των γονιδίων μας κατάρα...
και άραγες... άρα...
μοναδική μας μοίρα...
όσα από σένα πήρα...
αυτά που έδωσα και σ' όσα ενέδωσα...