Καράβι Μεθύσι

Έφτασα ως εκεί που με πήγαν οι λέξεις σου,

πλασμένες ήταν η μια για την άλλη, 

απ' το χέρι πιασμένες, Πατρινό Καρναβάλι, 

χορός χωρίς βήματα στου κορμιού τ' ακρογιάλι 

για πάντα...

ψηφία χρυσά, σκουριασμένη λεζάντα.

Μπρος στης ανάσας το χνώτο σου στάθηκα, 

καπετάνιος αψύς με τεμπέλη πιλότο, 

φιλί σου πρώτο... 

καράβι, μεθύσι χωρίς καμαρώτο

κάθε σου βράδυ κι ένα μπουρλότο.

Άγγιξα, όσα δεν πιάνουν οι λέξεις σου

κι αντάμα μπαρκάραμε στης γης τα καλύτερα

λιμάνια, στιγμές και φωτιές και ντουμάνια

κι όλα χαρά κι ας πήρες νερά 

και σε 'στειλα πάτο μια ώρα αρχύτερα...