Μποέμ

Τρέλλα, παιγνίδι η ζωή
χαρά, χορός, μεγάλα φώτα...
άσε τα άσχημα να κάνουνε ουρά
και στο ζεϊμπέκικο σου αυτό
κράτα μποέμικα, γερά, της λευτεριάς τη ρότα

Γέλα ψυχή με των ανθρώπων τα μισά
μισές ζωές μέσα στο φόβο βουτηγμένες
δηλητηριασμένοι που απλώνονται κισσοί
λαιμούς να σφίξουνε και σάρκες ματωμένες

Πάρε μια ανάσα πάλι, δώσε ένα φιλί
στο τέλος γίνεται η αγάπη πάντα πόρτα,
βαλίτσα ξένη, ένα κλουβί... μια φυλακή,
μάτια ξεθωριασμένα μακιγιάζ,
ληγμένου χρόνου ξεφτισμένα πασαπόρτα

Όλα απλόχερα στα δίνει η ζωή
και προκοπή και αληταριό, λογή και λόξα...
και τα καλύτερα σου τα έδωσε γιατί...
έχεις στα χέρια σου, του Έρωτα τα τόξα...
-
Το πλέον διαδεδομένο και βραχύβιο είδος ευτυχίας είναι η άγνοια...