Αυταπάτες...

Αποχαιρετώ σας... αγαπημένες αυταπάτες...
προθεσμιών απάτες...
άπατες θάλασσες... απάτητες κορφές...
στιγμές... στεγνές... στυγνές... γυμνές... σας προσμονούν...
αδημονούν... αδημονούν...
αδημονούν... ως του πορνείου ανάξιοι εραστές...
νεκροί όπου τους είναι από τα 'ψες...
βαρύς καφές... ανεπανάληπτου σφαγείου...
φωνές ωδείου... οι Σειρήνες που ουρλιάζοντας σας άφησαν κωφές...
μες της πεζότητας τις μύριες επαφές...

Έλα! Έλα! Άλλη μια τσάρκα!
... κι ύστερα τέλος... κι ύστερα... Τέλος...
Σαλπάρουμε για τις πιο αόρατες αυταπάτες...
και όσο για σας τους άλλους...
ξέρετε δα... εσάς... τους "άλλους"...
για σας... θα μείνει πίσω μόνο το λιμάνι μας...

Ορέστης

Μορφές ατέρμονες και σκυθρωπές...
φαντάσματα του νού και της καρδιάς...
σεις φοβερές κραυγές του Άδη...
σα να μην τελειώνει ποτέ ο θρήνος σας...

Για κάθε έναν θνητό
που τώρα τυραννιέται από εσάς...
δρόμος φυγής γι' αυτόν πια
δεν υπάρχει...
Ούτε ο θάνατος δεν είναι...
ούτε αυτός...
δρόμος και λύση...

Πάντα οι μορφές σας σιωπηλές
θα κυνηγούν...
όσους τους νόμους τους άρρητους...
τους νόμους της Ψυχής και των Θεών...
τολμήσουν να αρνηθούν...

Σιωπή...

Από που να έρχεται αυτή η βροχή...
Να 'ναι απ' τα μάτια σου;
Να 'ναι απ' τη Γη;
Πάνω μου βρέχει η σιωπή...
χιλιάδες χρόνια...
Άλικο χείλι το φιλί...
μέσα στα χιόνια....

Στοιχειά

Μανιασμένος Ουρανός...
Έρωτεύεται την Γή...
Άγγιγμα του ο Κεραυνός...
Οργασμός της η Βροντή...
Θρόϊσμα ο Στεναγμός...
Και το σπέρμα τους... Βροχή...