Τροπαία Χίμαιρα

Η Ωραία Ελένη δεν έχει πρόσωπο
πρέπει να μοιάζει με ό,τι θέλουν εκείνοι
νερό στεκούμενο να καθρεφτά τους πόθους δίχως μνήμη
να ξεδιψούν κτήνη υάκινθοι και κρίνοι
στης ηδονής τους όρθρους
στα μάτια τα βαλσαμωμένα
χέρια που σφίγγουνε κενά

και κείνη, ωραία σαν Ελένη,
στο παράλογο του απόλυτου φυλακισμένη μέσα σε λέξεις,
βολεμένη ποτέ κάτι δικό της  να μην έχει  να την γνωρίσει
να την κρατήσει μοναδική... μα έτσι πάντα στην ανάγκη βολική και χρηστική
να αλλάζει χέρια και μορφή Τροπαία Χίμαιρα και θαυμαστό φαρί χρόνου εφήμερου
του καθενός που θα φθαρεί στο ίδιο χθες και το ίδιο σήμερα
με την ίδια πάντοτε Ωραία Ελένη που δεν έχει πρόσωπο ούτε και μνήμη
και πάντα θα γίνεται όπως θέλουν εκείνοι...
σαν το νερό μες το σταμνί,
σαν το σταμνί χωρίς την κρήνη...
-
Του κόσμου τούτο το Ωραίον κάτι,  σε ένα χαρτί σε κάποιο χάρτη, δε θα βρεις...