Ψυχάρι

Οι φούρνοι δεν παγώσανε στο Άουσβιτς, Ελευθερία
Τα σύρματα που δένουν και χωρίζουν τους ανθρώπους
ηλεκτροφόρα είναι ακόμα.
Οι δήμιοι δηλώνουνε γιατροί μπροστά στα μάτια σου τα γαλανά
με τα μεγάλα τα γιατί...
και το φιογκάκι σου ψυχάρι φοβισμένο μπροστά στο χέρι αυτό
που ξεριζώνει τα λουλούδια απ τις ψυχές.
Θα υποδυθεί στοργή και χάδι πριν σου περάσει αλυσίδα.
Ξοπίσω του ζυγίζονται στρατιές σωφρονισμένων αριθμών.
μητρώα ίσων κωδικών θα σε αναβαπτίσουν στο ζύγι τους
να σε μετρήσουν ως υποζύγιο
 Δημοκρατίας ψηφοφόροι κλείνουν ισοζύγιο
αυτά τα μάτια σου τα γαλανά, Ελευθερία

Συνθηκολογούν οι ανθρώποι, γίνονται κράτος και αριθμοί εγώ.
γιατί ποτέ δε μάθανε πως μάχη που στο σχολείο χάθηκε
στα όπλα δεν κερδίζεται με αγώνες λαϊκούς
Γιατί ποτέ δεν μάθανε πως δεν προσφέρεσαι, μήτε χαρίζεσαι, μηδέ και κατακτιέσαι
πως μοναχά διδάσκεσαι σε ανύποπτους καιρούς.
Πως είσαι πια μια γλώσσα ξενική για τους πολλούς που δε σε μάθαν στα θρανία
και τώρα φιμωμένα πρόβατα βελάζουν σε υπομόχλια πλατεία
ο καθείς τους ότι του φανεί πως είσαι...

Καμάρωσε το πλήθος το χωρίς Ανάσταση του Ρουβίκωνα εκκρεμές
φωνάζει για αντίσταση ψάχνοντας επανάσταση στην αντιπέρα όχθη.
Τα νύχια βάφει και τα χείλη του στα όνειρα νυχτερινής εξόδου.
Λικνίζει το κορμί στο ντέφι του μαυραγορίτη στης νύχτας τα αντάρτικα ταξίμια σου
να κάνει κέφι το ξεπούλημα ο πλειοδότης,
Στη ρεκλάμα τους το δάκρυ σου βηματοδότης
που χάνεται στα πρωινά τα σκουπιδιάρικα, στις λάσπες με τα έρμα όνειρα
μα δε βλέπουν πια μπροστά κι οι σκέψεις τους λυτές στον άνεμο κορδέλες
για λύσεις σύντομες αναίμακτες και πονηρές πολύ
Μετάλλευμα που τους ανήκει. θα σε εξορύξουν Ελευθερία,
να σε προσφέρουνε σπονδή στον ισχυρό να σπλαχνιστεί την τύφλα τους

Μη με κοιτάζεις έτσι... τον κόσμο πως να αλλάξω δίχως πόλεμο...
Να πιστεύεις πάψε σε συγκρατούμενους δεσμώτες
που οφείλουν στη στυγνότητα της βέργας να γίνουνε προδότες
για να γλιτώσουν το σαρκίο τους.
Αρέσει στους δημίους να ντύνονται ανθρωπισμό και ηθική.
Να μοιράζουν τον κόσμο με νυστέρι οψιδιανό ανατέμνοντας το όμορφο
μέσα του, μέχρι το πιο σημαντικό δεκαδικό.

Δεν είμαστε αυτοί Ελευθερία μου, αυτό ήταν το έγκλημα μας
και μήτε είμαστε εδώ για να γενούμε κείνοι, κείνοι που πνίγουνε λαούς
Μπορούμε μοναχά Ελευθερία να αποχωρήσουμε αξιόπρεπα
Να απλώσουμε τα χέρια στα ηλεκτροφόρα σύρματα
Να δώσουμε το Τέλος πριν το τέλος αγγίξει το μέσα μας
στη μόνη ευκαιρία να κερδηθεί αυτή η ήττα
κει πίσω στο σχολειό, στης Λευτεριάς την Αλφαβήτα.
-
Arbeit macht frei