Αλιπέδου Φάρος

Καλοκαίρι

Σαν καλοκαίρι που τελειώνει

καπέλο ψάθινο στ’ αγέρι

μύρισε άχυρο που σκόρπισε στ’ αλώνι

xέρι που χάϊδευε καιρό μούστο και μέλι  

Νυχτέρι

Στήνει καρτέρι στο κορμί που ιδρώνει

βαρκούλα με κουπί το χέρι

πότισε φως το πυροφάνι που ζυγώνει

πόθο που έκαιγε καιρό σε ξένα μέρη

Ταίρι

Σαν εκκλησιά που καμαρώνει

καντήλι και μελισσοκέρι

μποστάνι κι αύρα να μυρώνει

στου αλιπέδου το παρτέρι

κύμα την αμμουδιά  πετρώνει

Μαντήλι στην καλαμωτή σκαλώνει

μαντήλι που από καιρό σου γνέφει

μαντάτο που δε φανερώνει

γοργόνα που ‘μεινε στο βράχο

φάρος  για ό,τι επιστρέφει