Όχλος

Στο μονότονο κροτάλισμα των κομπρεσέρ και το στονάρισμα της στυμφαλίας πόλης των μονόλιθων αοιδών, έκλεισες ερμητικά μάτια και αυτιά... μόνο το τραυλό σου στόμα απέμεινε... να ψιθυρίζει στο πλήθος ζητιανιές... καθώς σε σέρνανε μαζί τους σε γωνιές ηλεκτρικές... σαν τις καρέκλες που και σύ ανέκρινες την ένοχη ζωή σου, λες και ήταν ποτές δική σου...

Ο όχλος, έλεγες συχνά, δεν έχει νοημοσύνη μα ξέχασες πως δεν χρειαζονται νοημοσύνη οι τερμιτικές δαγκάνες που τώρα σφίγγουν δυνατά τριγύρω σου ζητώντας την βορά τους
Ο όχλος φίλε μου ποτέ δεν φιλοσόφησε, μόνο φιλοφρονήθηκε σαν τον τρελλό του χωριού μας, με τα χορατά της τρέλλας που στο τέλος πλήρωσε ακριβά. Ο όχλος αυτός, διασκεδάζει απόψε με κασόνια μπύρες και σφαίρες και συ απεναντι του, μικρός είσαι πιά στόχος.