Περιούσιος...

Αφουγκράσου... άκου...
εκεί...
εκεί από βαθειά ακούγεται ο περιούσιος λαός...
όχλος και βοή, κατάρα και οργή...
βλαστήμια ανθρωπάκου...
άκου... άκου... στην γύμνια του εμπρός...
αυτός ο περιούσιος λαός... ντύνεται του κάκου...
στολίδια πόρνης... και αρώματα και κολακείες...
που οι καλοί ποιμένες ράβουν και ραίνουν...
ξηλώνουν και γδέρνουν... με αρχοντιά και απληστίες...
τον ταύρο αυτόν τον δυνατό μες το παζάρι σέρνουν...
Γελάστε περιούσιοι... ήταν περισσή η δύναμη σας...
Γελάστε περιούσιοι... είναι περιττή η δύναμη σας...

Πλαστικά ιδανικά και προτηγανισμένη αλήθεια... πως γέμισεν ο κόσμος μας νάνους και παραμύθια...