Παγκόσμιος Ιστός
Άδειες καρδιές στο πουθενά...
βουλιάζουν...
με της σειρήνας τη βοή...
και της σιγής τα άδεια μάτια...
σε άδεια δωμάτια... στης μοναξιάς...
την αντιπαροχή...
Χορτάτες... την πρώτη δίψα
νοσταλγούν...
και την πληγή να νιώσουν...
ψάχνουν... ψάχνουν...
ψάχνουν αθώους παραβάτες...
στο χωνευτήρι των ψυχών...
στο πατητήρι των κορμιών...
της ανθρωπιάς... τους ακροβάτες...
της γαϊδουριάς τους κτηνοβάτες...
βουλιάζουν...
με της σειρήνας τη βοή...
και της σιγής τα άδεια μάτια...
σε άδεια δωμάτια... στης μοναξιάς...
την αντιπαροχή...
Χορτάτες... την πρώτη δίψα
νοσταλγούν...
και την πληγή να νιώσουν...
ψάχνουν... ψάχνουν...
ψάχνουν αθώους παραβάτες...
στο χωνευτήρι των ψυχών...
στο πατητήρι των κορμιών...
της ανθρωπιάς... τους ακροβάτες...
της γαϊδουριάς τους κτηνοβάτες...
<< Home